De nood is hoog

Rhenen Hoog

Zomaar op een hele warme dag in augustus sprak ik een oudere dame die met een rollator de Achterbergsstraatweg richting Rhenen Hoog  liep. In een mandje op de rollator lagen een pak melk, een pakje vleeswaren en wat voor de kat. Ze liep langzaam en ik vroeg of kon helpen. “Jongmens, zei ze kordaat, het gaat wel, het is alleen zo warm en het lopen gaat niet zo snel meer, maar het gaat wel. “Maar uw boodschappen dan. Het is warm en het bederft heel snel met dit weer”. Ja weet ik, alleen ik heb geen keus meer sinds de supermarkt weg is, ik loop ieder dag naar de stad om mijn dagelijkse boodschapjes te doen, het is niet anders helaas.” En verder ging ze. "Het is niet anders" bleef hangen. Het zou anders moeten dacht ik.

Ik zie veel oudere mensen lopen al dan niet met rollator die voor een klein boodschapje een fors stuk moeten lopen. De heuvel op. Dat moet anders. Veel mensen klagen dat er geen supermarkt meer is en ver moeten lopen naar de stad. Vreewijk is vernieuwd met veel nieuwe en jonge gezinnen. Ook die horen we klagen.

Rhenen Hoog had een supermarkt, een bloemisterij, en een dierenwinkel. Weg, niet rendabel meer. Wat overbleef zijn een kapper, apotheek  en een sportschool. In deze participatiemaatschappij waar iedereen wordt geacht naar elkaar om te zien en grootgrutters maatschappelijk verantwoord ondernemen hoog in het vaandel hebben, vergeten we de ouderen van Rhenen Hoog. 

Uiteindelijk bleek uit onderzoek dat een supermarkt niet levensvatbaar zou zijn. Is het dan geen idee om iets samen te organiseren? Plaatselijke overheid gesteund door de lokale politiek, grootgrutters die een soort shop to go openen voor dagelijkse boodschapjes, een klein dierenwinkeltje, een pinautomaat, een kantoortje waar je postzaken kunt regelen en wat je verder kunt verzinnen. Eigenlijk de meest basale voorzieningen. Die zijn nu niet voorhanden.

Shop in Shop, een concept wat je steeds meer ziet moet mogelijk zijn. Het wijkcomitee heeft een schouw gehouden en daaruit zijn goede suggesties naar voren gekomen. In het kader van participatie en maatschappelijk verantwoord ondernemen moet zoiets toch te organiseren zijn? Vanuit de gemeente gebeurt het nodige en dat is goed. Nu nog de ondernemers en banken die durven. Bij deze dus een de oproep: Welke ondernemers en bank willen en durven? Geld alleen moet geen drijfveer zijn.

Op onze steun kunt u rekenen.